Portretten 
van Rouw

Eerst een laaiend loeiend vuur
en later een waakvlam
klaar om herinnering
en vreselijk missen
kort aan te wakkeren
bij een plek
een geur
een boek
een traan
een stad
een ding.

Zo ongeveer was/is mijn rouw. Maar hoe is rouw voor anderen, vroeg ik mij af toen ik eenmaal bij mijn waakvlamstadium was aangekomen. Rouw om partners, kinderen, ouders, huisdieren, levens die niet meer geleefd kunnen worden, werk? Ik besloot er een project van te maken. Mensen te vragen of ze hun rouw wilden laten portretteren, in woord en beeld.

Hieronder staan de mensen die dat wilden. Ik heb ze ontmoet, ik heb naar hun verhaal geluisterd en ik heb geprobeerd hun verhaal in een foto en een gedichtje te vangen

Iedere foto met gedicht staat op een aparte pagina die u kunt bereiken door op een van de onderstaande foto’s te klikken. Op de pagina’s zelf kunt u steeds door- of terugklikken naar de volgende/vorige pagina of terugkeren naar dit overzicht. De foto (links)boven in het overzicht is de meest recente.

Ronald de Jong