De rouw van Bernadette
Een huis vol hulp
van overal aangesneld.
Maar het veranderde
niets.
Je kwam niet meer terug
van waar je ook was.
Onze dochters en ik
met z’n drieën over.
Zij eigenlijk te jong
om verder zonder vader.
Ik
altijd drie dagen jonger
al snel veel ouder
dan jij.
Vader en moeder
tegelijk.
Onmogelijk,
noodzakelijk,
verdrietig,
zwaar.
Toch
een paar jaar verder nu
gaat het vaak
best goed.
De veerkracht van de meiden,
de rust die ik vind
in kruiden en tuinieren.
En soms
gaat het wat minder
Maar we voelen
jouw trots
die ons raakt
van waar je ook bent.