De rouw van Nicole
De natuur
buigt een beetje
om mij.
Beschermt me
tegen de wortels
die zich als open zenuwen
verbinden met mijn
gehavende ziel.
Emoties,
denken aan jou,
alles raakt
rechtstreeks.
De gevallen bladeren
als mooie herinneringen
voor mij op de grond.
Niet vergeten
wel voorbij.
Ik heel in de natuur,
maar zal er nog vaak
moeten zijn.