De rouw van Rob
Er was daadkracht
van buiten nodig
om de patiënt te worden
die ik al was.
Vanuit mijn wereld vol energie,
auto’s restaureren en uitstapjes,
viel ik in een werkelijkheid
waar puncties, chemo’s
stamcellen, dood en ziek
onderwerpen van alle dag
zijn.
Een werkelijkheid waar
energie schaars is,
je geholpen moet worden
door lieve, betrokken mensen,
maar waar het toch zo alleen
en eenzaam voelt.
Er was geen
vechten of strijden,
alleen maar
ondergaan.
Hopen op beter.
En het is zo, ik ben beter
want mijn lijf is schoon.
Maar brokstukken
liggen er nog
volop.