De rouw van Kitty
Al die ruimte om mij heen
lijkt groot genoeg
om mijn verdriet
in los te laten.
Maar het bezet
de leegte
in mijn lijf,
dwaalt door mijn hoofd,
grijpt mijn hart,
pakt mijn adem.
Ik voel me
als een kind
in het donker,
durf me niet
te bewegen,
bang dat ik raak
aan het verdriet
dat schuilt
in de duisternis
van jouw sterven.