De rouw van Piet

Je was altijd
erg zelfstandig en
geƫmancipeerd.

Tot je niet meer wist
hoe je koffie moest zetten
of dat je al gegeten had.

Dat je vragen
talloze malen
gesteld had.

Waar het toilet was
midden in de nacht.

Dat ik je man was
en niet je vader.

Maar je was er wel
en nu alweer bijna
zes jaar
niet meer.

Het gaat best goed,
maar tegelijk
mis ik je
iedere dag.

Terug naar overzichtspagina of naar de rouw van: