De rouw van Monique
Ik vond je
bij de achterdeur,
waar je vertrok
uit mijn leven.
Ik zie je,
hoor je,
nog altijd
in mijn hoofd.
Ik vraag je
bij de opvoeding,
voor ruggespraak
en beslissingen.
Ik roep je
als water over de vloer
van ons huis
stroomt.
Ik zoek je
in ons klushuis zonder
mijn mooie klusser.
Ik mis je.
Ik vertel je
over moe en uitgestreden
in een trein waar ik
niet uitkom.
Ik mis je
Ik rouw je.