Voorlopig ben ik er nog niet aan toe, misschien meer tegen het eind van het jaar, maar toch denk ik er regelmatig aan, een expositie. Ik heb het al eerder genoemd. Het zou mooi zijn om aan het eind van dit project een expositie samen te stellen met de foto’s en de gedichten.

Van andere foto-exposities weet ik dat grote foto’s meteen al een voorsprong hebben op kleine foto’s. Een foto op je telefoon bekijken haalt het in de verste verte niet bij een foto groot aan de muur.

Dus dat heb ik alvast voor ogen, grote foto’s. En waar mijn gedachten dan blijven steken is dat grote foto’s, mooi gepresenteerd, prijzig zijn. Met mooi gepresenteerd bedoel ik opgeplakt en goed opgehangen.

Ik heb hier thuis al eens een no-budget expositie gehouden met foto’s aan knijpers aan touwtjes. En hoewel best aardig, is dat niet helemaal wat ik vind dat foto’s verdienen. Presentatie is het halve werk.

Een vriendin van mij wilde een foto, die ik gemaakt had, graag aan de muur hebben en omdat ze nogal van behangen houdt, kwamen we al snel op fotobehang. Ik had er niet direct een hoge pet van op, maar we konden het proberen.

Dus een fotobehangrolletje besteld. Meteen maar een beetje flink. Ongeveer 90×140 cm. Zo van dichtbij had ik nog mijn twijfels, maar eenmaal aan de muur zag het er goed uit.

Dat smaakte naar meer. Ik had zelf het idee om een stuk MDF te laten zagen en daar een houten frame achter te maken, om ‘m op te hangen. 

Op dat MDF zou ik dan de foto plakken. Nu nog een foto uitzoeken. Want als het experiment zou slagen, zou ik opeens een flinke foto in huis hebben, die ik dan waarschijnlijk ook aan de muur wilde hangen.

Ik een foto van mijn project gebruiken, om te zien hoe zwart-wit foto’s uit zouden pakken op behang. Ik wist eigenlijk meteen welke foto ik wilde gebruiken. De foto was afgevallen in de selectie omdat een andere beter paste bij het gedicht, maar ik was vanaf het begin erg gecharmeerd van deze foto.

Dus ik heb de foto besteld en hout laten zagen. Twee dagen later kwam de foto binnen en ik vond hem meteen mooi. Het behang is niet superwit, waardoor de foto een mooi tintje krijgt en de kwaliteit was heel goed, vond ik. Dus behangen maar. Gelukkig had ik goed opgelet toen de eerst bestelde foto op de muur geplakt werd, want ik had nog nooit eerder behangen.

Maar het behang was vergevingsgezind en ik kreeg het strak op het MDF. Ik ben benieuwd hoe de foto zich houdt. Tot nu toe ziet het er goed uit, in ieder geval.

Dus misschien is dit een optie voor een expositie. Het is een stuk goedkoper dan een opgeplakte normale foto-afdruk. En ik vind het resultaat niet minder. Het geeft de foto zelfs iets meer.

Dus de foto hangt nu in de kamer. Deze foto staat, voor mij, voor mijn ontwikkeling als fotograaf. Van macrofoto’s in de tuin, naar foto’s van mensen met verhalen, in een jaar of twaalf. Een foto waar ik wel een tijdje naar wil kijken.

Ronald

Linkjes:

Portretten van Rouw

Donatiepagina