Je praat tegen mij,
maar mijn gedachten dwalen.
Je vertelt dat deze week beter is,
maar beter dan wat.
Ik heb net foto’s gemaakt
van jou en je gezin
zie je gelukkig met
vrouw en dochters.
Foto’s voor straks
als het onwerkelijke
werkelijk is.
Het was gezellig als altijd,
we vergaten misschien even
wat we dachten.
Vijfenveertig jaar beste vriend,
broer bijna,
maar nog een jaar erbij
is onwaarschijnlijk.
Je zit zo vlakbij mij
oogt nog gezond,
maar mijn gedachten
lopen op de werkelijkheid
vooruit.
Geen koffie meer samen
niet meer bijpraten
in een restaurant.
Geen vertrouwd gevoel voelen,
niet meer lachen om dingen
die van ons zijn.
Het is nog niet zover,
maar eraan denken
maakt hartverscheurend
verdrietig.
Ronald,
Zo mooi en vol emotie beschreven.
Je leeft intens mee met je vriend, die nu nog dichtbij is.
Sterkte en lieve groet
Joke
Dank je wel.
Mooi geschreven Ronald. Ja vreselijk wat een verdriet weer en zo oneerlijk
Naast alle pijn en verdriet staat ook als een huis: de Liefde.
De liefde die ons verbind, en dát blíjft.
Die liefde heeft ook die mooie vriendschap gegeven.
Dat kan niemand je ooit afnemen.
Die blijft in elke mooie herinnering.
Wat mooi Ronald dat jij die liefde mocht vastleggen in beelden.
Die beelden kunnen blijvend helend en helpend zijn voor de toekomst …
Mooi. Bedankt Wilhelmien.
Dank je wel.
Heftig en schokkend.
Dat is het.
Mooi geschreven Ronald en o zo waar!
Lieve groeten Monique
Dank je wel.
Met een vooruitzicht om te janken is het een kleine zegen dat er zomaar even een moment was dat je dat vergat. Liefs en sterkte… voor jullie allebei.
Dank je wel Chantal.