Vol ongeloof
hangt hij slap
in sterke armen.
Zijn bewustzijn
langzamer dan z’n
winnende sprint.
Het Ek wielrennen in Alkmaar. Ik was er een paar dagen bij. Ik keek vroeger altijd wielrennen, tegenwoordig kijk ik anders. Ik wil foto’s maken van de mensen. Niet speciaal van de wedstrijden, maar vooral van de dingen die eromheen gebeuren.
Ik was bij de finish van de wedstrijd van de heren beloftes, mannen van 19 t/m 22 jaar. Ik stond een stuk na de finish. Ik wilde gezichten met emotie zien te vangen en kreeg iets in de schoot geworpen.
Deze jonge man, Alberto Dainese, won de wedstrijd. Hij fietste mij voorbij na de finish, maar kwam even later terug en stopte precies voor mijn neus, op twee meter afstand. Hij viel in de armen van de meneer in het groen. Een begeleider of misschien wel zijn vader? Het was een emotionele omhelzing met een renner die het nog niet helemaal begreep wat er net gebeurd was.
Ontroerend om te zien.