Mijn zwager en schoonzus gaan trouwen. Ik ben ingehuurd om een groot deel van de dag vast te leggen. Dus om 9.15 uur sta ik op de zolder in het huis van de vader van de bruid. Alexandra d’r haar wordt gedaan. Sandra, vriendin van Allie en ceremoniemeester, probeert haar eigen nagels van lak te voorzien. Daarnaast is ze, voor oneigenlijk gebruik, op zoek naar maandverband. Helaas, voor haar, vraagt ze ernaar aan een aantal dames die de overgang al gepasseerd zijn.

Ondertussen maak ik foto’s. Tim, de bruidegom, is bij zijn moeder, een stukje verderop in de straat. Dichtbij genoeg om even heen te lopen. Ik vergeet mijn camera mee te nemen. En ik had mij nog wel voorgenomen mij zeer professioneel te gedragen. Gelukkig heb ik nog een tweede camera bij mij, wat natuurlijk wel heel professioneel is.

De kinderen, Sepp en Bessel, zitten ontbijtkoek te eten aan tafel. In pak. Terwijl Tim zich omkleed maak ik foto’s van hem. Ik kan hem helaas niet helpen met z’n stropdasknoop. Ik denk nu dat dat misschien wel een pré is voor een trouwfotograaf, stropdassen kunnen knopen in stressvolle situaties. Ik ga Youtube maar eens bestuderen.

Terug naar Alexandra. Sandra en ik zijn net op tijd terug om getuige te kunnen zijn bij het aantrekken van de jurk. Mooi. Veel wit en sluiers. Daarna de schoenen. Heel hoog en oncomfortabel. Maar dat wist Al nog niet. Aan de foto’s later op de dag is te zien dat de schoenen bijna altijd in beeld zijn, maar zelden aan de voeten van Alexandra zitten.

Tim komt voorgereden in een Tesla. Een wens van Allie waar hij graag aan voldoet. Want hij mag rijden. Via een groots onthaal op Alexandra’s school, rijden we met een stuk of tien auto’s naar het stadhuis. Hier moet ik echt aan het werk. Veel foto’s maken in korte tijd en proberen geen belangrijke momenten te missen. De spanning stijgt. Maar eigenlijk gaat tegelijkertijd alles vrij ontspannen. Niemand maakt zich druk dus de sfeer is goed. Alle kinderen, de bruidsmeisjes en de twee jongens, zitten aan de ene kant van de zaal. De vier getuigen zitten aan de andere kant. De ambtenaar houdt een mooi verhaal over het paar, hun vrienden en familie. Soms emotioneel maar ook met grappige anekdotes. Ik hoor er niet zo gek veel van. Ik sta de hele tijd om mij heen te kijken of er nog iets leuks gebeurd en ik maak veel te veel foto’s van het bruidspaar.

Als Tim en Alexandra getrouwd zijn, volgen nog een aantal traditionele foto’s op de trap van het stadhuis. Daarna loop ik met het bruidspaar en de kinderen naar de Grote kerk. Mooi licht altijd in een kerk dus dat lijkt ons een goede plek voor wat plaatjes. We zijn lekker bezig als iemand van de kerk komt vragen of we onszelf aangekondigd hebben. Daarmee meteen het antwoord al gevend. De kerk is gewoon open en iedereen loopt daar foto’s te maken dus ik dacht eigenlijk dat je daar gewoon in mocht. Het is ook best groot  waardoor je niet snel iemand in de weg loopt. Maar goed, mijn fout, ik had het even moeten zeggen, van te voren. Want straks komt er weer een ander bruidspaar voor foto’s, en ze willen niet dat het ene bruidspaar voor de camera van de fotograaf van het andere bruidspaar langs loopt. Waarschijnlijk het stel dat het volgende half uur in het stadhuis zit. Nou ja, we mogen gewoon doorgaan.

Daarna gaan de kinderen naar de eet en feestlocatie en kruip ik erbij in de Tesla om wat andere fotolocaties te bezoeken in Egmond en omstreken. Dat gaat heel goed. Het is lekker weer, we hebben tijd genoeg en we zijn nog steeds ontspannen. Laatste punt voor foto’s en, belangrijker nog, een broodje kroket, is het strand. Iedereen is aardig tegen het bruidspaar en feliciteert ze. Lekker, zo’n kroket, want we hadden nog niet gegeten en het was al half vier ondertussen. Even het strand op waar we de foto van de dag maakten. Op een bank voor vijf personen zitten drie nietsvermoedende mensen. Bruid en bruidegom komen op het idee om de twee open plekken op te vullen. Een goed idee. De mensen die er al zaten keken vriendelijk en tegelijk vroegen ze zich af wat er eigenlijk gebeurde. Het zorgt voor een mooie foto.

Hierna is het de hoogste tijd om de feestlocatie op te zoeken. Ook daar nog wat foto’s maken, maar de piekdrukte is achter de rug. Ik kan nu meer gast zijn dan fotograaf.

Klik op de foto voor een grotere weergave. Je kunt met de pijltjes rechts en links door de galerij heen navigeren.