Met z’n vieren waren we op cursus geweest bij Hans Reitzema. En omdat ik nog een beetje heimwee had naar de leuke en leerzame zaterdagmiddagen stelde ik voor om gezamenlijk de expositie van Anton Corbijn in FOAM te bezoeken. We liepen daar rond en Hans vroeg wanneer er foto’s van ons zouden hangen. We namen hem niet helemaal serieus. Toch bleef dat zinnetje in mijn hoofd rondspoken en ’s avonds thuis besloot ik de uitdaging aan te nemen. Voor de zekerheid nam ik het wel een beetje ruim. “Over vijf jaar wil ik in Foam hangen”, zei ik tegen mijzelf. Ik besloot er toen ook meteen in een blog wat aandacht aan te besteden zodat het echt werd.
Het is nu ruim een jaar later. En nee, het is nog niet zover. Maar onlangs kwam het weer naar boven. Via schrijver Marcel van Driel las ik een tweet van Patty Golsteijn. Degene met een leuk ‘waanzinnig plan’ werd uitgenodigd bij Patty thuis om de huiskamerlezing ‘Waanzinnige plannen en hoe ze te realiseren’ van Marcel van Driel bij te wonen. Ik deed wat ik veel te weinig doe, ik dacht niet na en stuurde een berichtje terug met mijn plan over FOAM en dat ik daar heen wil met mijn portretten. De volgende dag kreeg ik een tweet terug dat ik welkom was.
Vandaag is het dan zover. Ik verlaat de provincie voor een paar uurtjes en vertrek naar de grote stad. Looproute naar het huis van Patty én leesbril in mijn zak. Iedere gast is gevraagd iets bij te dragen aan de catering. Iets gezonds/lekkers. Dat is een dilemma. Iets gezonds en lekkers, gezonds en/of lekkers, gezonds of lekkers, ik weet het niet. Ik ken Patty nog niet dus ik kan het niet helemaal inschatten. Gezond en lekker is natuurlijk niet met elkaar in tegenspraak maar ik kan toch niet zo snel een voorbeeld bedenken. Nou ja, dan maar iets kopen wat ik lekker vind. Dan heb ik in ieder geval wat houvast deze middag. Stel dat het niet leuk is en dat ik dan ook nog alleen maar iets gezonds heb meegenomen.
En dan nog iets. Iedereen mag een verlanglijstje meenemen. Misschien kunnen we elkaar ter plekke wel helpen met iets, is het idee. Patty geeft als voorbeeld een linkje naar het verlanglijstje op haar site. Een verlanglijstje op je site. Wat een goed idee! En wat gewaagd! Tenminste, ik weet niet of ik dat durf. Maar ik ga er wel over denken. En het is handig want ik kan meteen iets kopen voor Patty als dank voor de uitnodiging en gastvrijheid. Mooi toch, zij organiseert deze middag en ze hoeft er niets voor terug. Maar als je wel wat wilt geven weet je ook meteen wat.
Behalve Marcel zijn er alleen maar dames. Behalve Marcel ken ik niemand. Marcel begroet me enthousiast. En ik heb hem nog maar één keer eerder gezien. Het appeltaartje (lekkers) wordt ook enthousiast begroet. Er komen steeds meer dames bij totdat de groep compleet is. Marcel begint met zijn lezing.
Eigenlijk wilde ik het over de lezing hebben maar tijdens het typen werd het toch een ander verhaal. En dat is eigenlijk wel goed. De lezing is Marcel zijn verhaal en niemand kan dat beter vertellen dan hij. Ik wil er wel over kwijt dat het erg de moeite waard is en dat het je weer even aan het denken zet. Dus gaat dat zien, misschien binnenkort bij jouw thuis of in een huiskamer of zaal bij jou in de buurt. Hier lees je hoe je dat voor elkaar krijgt.
En wat zo’n middag extra leuk maakt is dat ik zomaar weer een aantal aardige/prettige mensen heb leren kennen.
Trackbacks/Pingbacks